บทที่ 24 รับช่วงต่อ

มองจากภายนอก ทั้งสองคนดูใกล้ชิดกันราวกับกำลังจะจูบกัน

ชาลส์จ้องมองใบหน้าเล็กๆ ที่แดงระเรื่อของเธอ เสียงของเขาแหบพร่า “อย่าหาว่าฉันไม่เตือนนะ นอกจากฉันแล้ว ไม่มีใครสามารถเชิญตัวอาเซนคนนี้ได้หรอก”

“คุณต้องการอะไร?” พิมพ์รวีจ้องมองเขา

“อ้อนวอนฉันสิ!”

“ชาลส์ คุณนี่มันไร้ยางอายจริงๆ”

มาถึงขั้นนี้แล้ว เขา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ